پدرخوانده 4

در هر دورانی لئیمی بوده که قدرت داشته و مملکت بی نصیب از جهل او نمانده. اما در همین دوران هم کسانی بوده اند که کار را از هزار توی بلا عبور داده اند و احساس غرور یک ملت را احیا کرده اند و آبادی و دانش و آگاهی را رونق داده اند و با هر چه جهل و خرافه و فساد است به پیکار برخاسته اند. اما قصه پر غصه آن هنگام است که آنها بر سر بر آسمان دارند و خونشان بر زمین ایران جاری می شود. این بی گمان بزرگترین داغ ننگی است که بر پیشانی مردمان آن دوران می نشیند و داغ حسرتی بر دل ما می گذارد.

امیرکبیر،‌ برای من مفهوم غرور و بغضی توام است. یکشنبه 20 دی سالروز قتلش بود و تنها اعتماد عزیز بود که این غرور و بغض توامان را به یادم آورد.

کلمات کلیدی :